(οι σκέψεις που γίνονται λόγος)
Σκέφτομαι το θεϊκό χέρι που θα έρθει να απομακρύνει τα σύννεφα στη σχέση, να εξευμενίσει τα οργισμένα πνεύματα των ανθρώπων, που θα προκύψει μαγικά και απρόβλεπτα ένα πρωί. Σκέφτομαι ότι αυτό είναι ένα θαύμα και θαύματα συμβαίνουν σπάνια στην ζωή. Στα παραμύθια που διαβάζαμε μικροί μαζί με την γιαγιά μας συνέβαινε πιο συχνά. Σήμερα όλοι αναγνωρίζουμε ότι για να επιτύχουμε ένα αποτέλεσμα χρειάζεται να μοχθήσουμε πολύ και πάλι όμως μπορεί να μην είναι αρκετό.
Ο γάμος είναι μία δέσμευση που παίρνουν δύο άνθρωποι από κοινού, προϋποθέτει την ύπαρξη δύο ατόμων που συμφωνούν ότι αντιλαμβάνονται με παρόμοιο τρόπο την δέσμευση. Όταν ο ένας από τους δύο ή και οι δύο δεν θέλουν να συνεχίσουν να παλεύουν για την σχέση προφανώς και υπάρχει πρόβλημα. Ο γάμος είναι μια δέσμευση είναι μια σχέση μεταξύ δύο ανθρώπων που συνειδητά συμφώνησαν να αναλάβουν.
Μια σχέση μπορεί και να μην σημαίνει τίποτα αν στηρίζεται αποκλειστικά σε μία δέσμευση που πήραμε ελαφρά την καρδιά πριν αρκετό καιρό. Ο γάμος θέλει δουλειά, είναι οι πράξεις μας οι ικανότητές μας που ενεργοποιούνται κάθε μέρα για να προσδώσουν ευημερία στη σχέση μας. Είναι δεδομένο ότι παντρευτήκαμε αλλά όχι ότι θα συνεχίσουμε να είμαστε μαζί. Το να πιστεύουμε ότι ο άλλος είναι δεδομένος μάλλον θα έλεγα ότι αυτό είναι αφελές.
Κατ’ αρχάς καλό θα ήταν να μιλάμε για τις ανάγκες μας να κάνουμε θέμα αυτό που μας προβληματίζει και μας δυσκολεύει αντί να περιμένουμε από τον/την σύντροφό μας να μαντέψει τι χρειαζόμαστε για να είμαστε καλά. Δύσκολα κάποιος μπορεί να καταλάβει τι έχουμε στο μυαλό μας!
Ο σεβασμός στον εαυτό μας και στις ανάγκες του φαίνεται πολλές φορές να ξεδιαλύνει την ομίχλη καθαρίζοντας το τοπίο. Συνέπεια του αυτοσεβασμού κατά την δική μου γνώμη είναι ό μεγαλύτερος σεβασμός και η κατανόηση των αναγκών του συντρόφου.
Σε μία σχέση σε ένα γάμο το εμείς έχει υψηλότερη προτεραιότητα από το εγώ οπότε και οι συμβιβασμοί, η επαναπροσαρμογή των αναγκών που κάνει ενίοτε το ζευγάρι είναι προς όφελος του γάμου τους.
Η επιβράβευση μεταξύ των συντρόφων φαίνεται να φθίνει όσο περνάει ο καιρός. Θεωρούνε τα μέλη του ζευγαριού ότι γνωρίζουν τον άλλο τόσο καλά οπότε επειδή τον γνωρίζουν καλά μπορεί να θεωρούν δεδομένη ότι ο άλλος δεν χρειάζεται καμία επιβράβευση! Καλό θα ήταν να λέμε και κανένα μπράβο όχι από οίκτο όμως αλλά γιατί πιστεύουμε ότι ο σύντροφός μας το αξίζει.
Η αγάπη είναι ένα βαθιά ριζωμένο συναίσθημα. Δεν εμφανίζεται τυχαία ούτε εξαφανίζεται μέσα σε ένα βράδυ. Ο ήλιος μας θρέφει μας ηρεμεί, μας ζεσταίνει αλλά δεν έχει πάντα λιακάδα. Καλό θα ήταν να αναγνωρίζουμε τα μαύρα σύννεφα όταν αυτά εμφανίζονται παρά να τρέχουμε να προφυλαχτούμε όταν ξεσπάσει η βροχή.
Δεν είναι δεδομένη η αγάπη γι’ αυτό συνεχίζουμε να την διεκδικούμε και να την αναζωογονούμε έμπρακτα. Η αγάπη από μόνη της δεν φτάνει πάντα, μπορεί όμως να αποτελέσει την βάση πάνω στην οποία μπορούμε να χτίσουμε τις επιθυμίες, τα όνειρά, τις ανάγκες, τις σχέσεις μας. Συνεχίζουμε να δουλεύουμε με τον εαυτό μας και τον σύντροφο μας.
18wu37