Κάθε γονέας ελπίζει και προσδοκεί το καλύτερο για το παιδί του. Ο συναισθηματικός πλούτος, οι αξίες, οι συμπεριφορές με τις οποίες έχει μπολιάσει το παιδί του, στα δικά μου μάτια, είναι ήδη ορατά από την αρχή της παιδικής ηλικίας.
Ο γονέας χρειάζεται και αυτός υποστήριξη όταν διαπιστώνει ότι ένα πρόβλημα υπερβαίνει τις δυνατότητές του. Είναι καλό να θυμόμαστε ότι δεν είμαστε σούπερ ήρωες σε κόμικ άλλα κοινοί θνητοί που αν μοιραστούμε αυτό που μας προβληματίζει μπορεί και να ακούσουμε κάτι που θα μας κάνει νόημα που θα μας οδηγήσει σε μία διαφορετική στάση απέναντι στο πρόβλημα. Βασική προϋπόθεση για να υπάρξει υποστήριξη είναι να τολμήσει ο γονέας να κάνει θέμα το πρόβλημά να μιλήσει γι’ αυτό.
Η συνδρομή του γονέα με την συζήτηση, τη εμπιστοσύνη, την κατανόηση, την επιβράβευση μπορούν, κατά την γνώμη μου, να βοηθήσουν τα παιδιά ώστε να εκφράζονται καλύτερα συναισθηματικά, γλωσσικά, συμπεριφορικά μέσα στο σχολείο.
Φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό τον Γιάννη. Αυτή η λαϊκή ρήση απεικονίζει πολύ συχνά την σχέση γονέα και δάσκαλου. Θα ήθελα αν μου επιτρέπεται όμως να τονίσω ότι μία καλοπροαίρετη και αμφίδρομη συνεργασία μπορεί να είναι επωφελής και για τα δύο μέρη. Γι αυτό θα ήθελα να τονίσω τα παρακάτω:
• Οι δύο πλευρές καλούνται να ξεπεράσουν στερεότυπα συνεργασίας παλαιών ετών.
• Να έχουν ανοιχτό δίαυλος επικοινωνίας.
• Η συνεργασία η κοινή στάση μπορεί να προλάβει και να επιλύσει θέματα πριν αυτά οξυνθούν.
• Η απαξίωση λεκτική η έξω λεκτική της μίας πλευράς προς την άλλη δεν βοηθά.
1uccml