Το παιδί
Το παιδί με την είσοδο του στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση κάνει ένα άνοιγμα προς τον έξω κόσμο. Αρχίζει δηλαδή και εξερευνά ενεργά με μεγαλύτερη ένταση και συχνότητα συμπεριφορές συναισθήματα που θα μπορούσαν να του προσφέρουν μεγαλύτερη ικανοποίηση. Το βίωμα της χαράς, του χαμόγελου, της αταξίας αν το θέλετε, οδηγεί το παιδί στο να θέλει να επαναλάβει αυτό το βίωμα για να ξαναδοκιμάσει αυτή την χαρά.
Είναι ένας μικρός εξερευνητής των συμπεριφορών των καταστάσεων που θα του προσφέρουν χαρά, που θα του προσδώσουν ένα εσωτερικό αίσθημα ικανοποίησης, αυτό το αίσθημα που σχεδόν όλοι μας έχουμε δοκιμάσει τρώγοντας μια σοκολάτα! Την ίδια χρονική περίοδο που το παιδί πειραματίζεται καλείται να μάθει νέους κανόνες και να ανταπεξέλθει στις μαθησιακές απαιτήσεις του σχολείου.
Στην αναζήτηση αυτή του παιδιού ο γονέας, το σχολείο, οι δάσκαλοι έχουν καθοριστικό ρόλο ώστε να βοηθήσουν το παιδί να βρει μία νέα ισορροπία μεταξύ του εξερευνώ και του μαθαίνω να συμβιώνω με τους νέους κανόνες που εισάγει ο θεσμός του σχολείου.
Το παιδί καλείται να αποκωδικοποιήσει όλα αυτά τα συναισθήματα και τις υποχρεώσεις που γεννιούνται από το καινούριο πλαίσιο του σχολείου. Η εξελικτική διαδικασία έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό, το παιδί έχει τις δικές του ικανότητες και θα τις αναπτύσσει με το πέρασμα του χρόνου όλο και περισσότερο. Οι γονείς και οι δάσκαλοι είναι οι δύο άλλοι κρίκοι που κατά την γνώμη μου μπορούν να συνδράμουν καταλυτικά βοηθώντας το παιδί σε αυτήν την εξερευνητική εξελικτική του διαδικασία.